późne lato

późne lato to gorączka pocałunków
goniących się po skórze bez opamiętania
to zielona trawa płonąca w barwach zachodu
łaskocząca i gnąca się roześmiana
to owady latające nisko przy ziemi
na które trzeba uważać i nasłuchiwać ich brzęczenia
to krople potu na czole
gdy po biegu wśród kwiatów wreszcie można się położyć i zjeść trochę soczystych owoców
to szczęście takie codzienne
najłatwiejsze szczęście

Komentarze

To się czyta:

* * *

* * *

Haśka